Witaj na www.hendzel.pl.

To nie błąd, to moja strona.

Andrzej Marek Hendzel

Nowości:

17. 07. 2020 r.

Zmęczony jestem tym, że stale muszę przypominać, że 1-go maja 2021 roku obcy dopadną się do Polskiej Ziemi i te resztki, które zostały w zasobach Skarbu Państwa wylecą do kolonistów. Zu­pełnie nie rozumiem postawy rolników, a w istocie chłopów. Oczywiście, że ziemia rolna to sprawa całego Narodu Polskiego, ale dotyczy na początek tej grupy zawodowej, która na niej pracuje. Tak samo jak kopalnia dotyczy najpierw górników, choć jest przecież sprawą...

15. 07. 2020 r.

Gdy przymkniemy oczy, bez trudu zobaczymy mroki teatralnego biura, gdzie siedzi ciemny ignorant, który ma na celu tylko reklamowanie swego szmirowatego przybytku. Błazeństwo nie jest niczym zdrożnym, ale biurowe myślenie takiego urzędnika teatralnego, jest jak zgaszona lampa i to wyrzucona do ustępu. Za każdą swoją myślą taki ktoś fika kozła, który nie tylko nie wnosi nic w życie teatru, ale jest jak bąk puszczony na śmietnisku...

13. 07. 2020 r.

To już nawet nie Koszalin a wieś totalna. Miałem nie komentować bieżących wydarzeń poli­tycznych, ale pewien redaktor naczelny periodyku, nazwijmy go „Parchata polityka”, stwierdził, nig­dy nie czytając moich tekstów, że oni tam nie komentują bieżących wydarzeń politycznych a naucza­ją i wychowują. Czyli, że w sugestii ja robię komentarze bieżących spraw politycznych. Lepiej już, żeby tacy mnie nie wychowywali...

10. 07. 2020 r.

Kto dzisiaj pamięta o tej sławnej uczelni, gdzie tresowano dzikie zwierzęta? Kto wspomina ten wielki wkład Polski i Polaków w rozwój ruchu akademickiego? Smorgoń pożarty został przez Ru­sków i nie kształci już w tych wyzwolonych kierunkach naukowych swoich najwybitniejszych uczniów. Wielkie targowiska i place publiczne tracą tak wiele z braku świeżej akademickiej latorośli. Gdzież odzywa się ryk zwierząt, przez tę niepowetowaną stratę?…

08. 07. 2020 r.

„A co ty nie wiesz, jak się pisze nazwę tego święta?” - zawoła ktoś poruszony do żywego, że jeszcze maja nie ma i ja tu jakieś nowinki wprowadzam. Wyznanie pierwszomajowe całe się zatrzę­sie w posadach. Oni, którzy wiodą spór, kto im to święto ustanowił w tej Ameryce. Czy feministki czy związkowcy. Ale, ale…

06. 07. 2020 r.

Wyobraźmy sobie gminę. Nazwijmy ją jakimś szacownym imieniem. Niech to będzie gmina Niepoznaczki. Wiadomo to gmina z okolic Koszalina. Z regionu snopków na misia. Jak to mówią: „Zły to ptak, który we własne gniazdo sra.”. Ale jak wali na słomę, to jakoś jest tak swojsko, jak w oborze. I takie są Niepoznaczki...

03. 07. 2020 r.

Władzą zwierzchnią w Rzeczypospolitej Polskiej jest według Konstytucji Naród. Nie napisali Naród Polski, ale Naród. Jednakże to ten Naród ma (rzekomo) rządzić. Jakie ma instrumenty do tego? W zasadzie żadnych, bo referendum ogólnokrajowe może zarządzić władza przedstawicielska. Nigdy nie było referendum z woli Narodu Polskiego...

01. 07. 2020 r.

Akcja dzieje się nie w Koszalinie ale w Ustroniu Morskim. To ten sam region a, wiadomo, w tym regionie najważniejszy jest dla księży beton na parking przed kościołem. Czy to jest napaść na Kościół? Byliście tu kiedyś? Żyjecie tu? Przyjedźcie a sami się się przekonacie, co dla rodzimej ludno­ści jest ważne i dla jej pasterzy. Nie osądzajcie, bo tego właśnie zakazał Nasz Nauczyciel...

29. 06. 2020 r.

Byle nie w oku. Chrystusowa drzazga i belka. Napomknę tylko o moim rodzinnym mieście, które w istocie jest z północy, bo siedzę tu często po północy, aby napisać jakiś tekst. Koszalin to nie Podlasie, jednak – ciągle chyba – to jedna i ta sama Rzeczypospolita Polska.

Miałem napisać o księdzu Stanisławie Chodźce...

27. 06. 2020 r.

Tekst piosenki „Lichwiarka teraźniejszości”:

Lichwiarka teraźniejszości

Idzie przed tobą unosząc się nad chodnikiem,

sama dźwiga worek swej podejrzliwości,

oddaje na procent blask, co ją narodził,

ma jeszcze nadzieję, że się wyswobodzi.

Ref. Lichwiarka teraźniejszości.

26. 06. 2020 r.

Czy znowu będzie o sporcie? A czy ja kiedyś tu pisałem o sporcie? To są pytania do rozstrzy­gnięcia i, mam nadzieję, nie ja będę musiał je rozstrzygać. Sport to zawsze jakaś przenośnia. Często raczej zwykłej bitwy. Taki surogat krwawej waśni. A w istocie, szukając czegoś do tego tekstu, wpadłem na taki dziwny portal, gdzie wszyscy są dla siebie mili, stare są pochwały: „Super.”, „Pięknie.”. Pochwaleni stale sobie pięknie dziękują. Aż nie do uwierzenia...