Witaj na www.hendzel.pl.

To nie błąd, to moja strona.

Andrzej Marek Hendzel

Nowości:

27. 07. 2020 r.

Tekst piosenki „W jądrze słońc”:

W jądrze słońc

Mówi Ulam do Tellera.

Kto dziś pamięta to…

Ledwo gębę rozpościera…

„Mój przodek stworzył go...”

Ref. Tego, którego nie ma...

27. 07. 2020 r.

Powtarzanie do znudzenia tego samego frazesu wydaje się tylko rekolekcją zaciętej płyty. Jak­by kto podskakiwał stale na tym samym wyboju i nic nie robił, by się go pozbyć. Ciągle ten sam kamień albo ta sama kłoda leży pod nogami, ale łatwiej jest tysiące razy przejść nad nią albo ją omi­nąć, niż pozbyć się jej raz na zawsze. Czy to nasza przypadłość narodowa?...

24. 07. 2020 r.

Na chwilę czas się zatrzymał a może tylko trzeba mu zmienić baterię. Dawno temu, cóż za przepaść dziejowa, ledwo sto kilkadziesiąt lat temu, wszędzie jeździły tylko wozy konne. Czy sądzisz, drogi Czytelniku, że zmyślam? Nie tylko karety i karoce, albo dyliżanse, ale zwykłe wozy konne. Wszędzie były, bo do każdych drzwi trzeba było dowieźć różne towary niezbędne do zwykłego codziennego życia. Woźnica zatem albo inaczej furman to była persona równie codzienna jak dzisiejszy kierowca. Przesiadł się taki z furmanki na...

22. 07. 2020 r.

Pisząc o sprawach trudnych, skazuje się człowiek na niszę. Koszalin czy Warszawa, co za różnica i to i to dziura zapadła. Wielkie ambicje a małe możliwości. A co dopiero Słupsk, gdzie prawica tak działa, że wybrali tam pedała na prezydenta. Piją i biją swoje kobiety, a czasem nie swoje. To ich całe życie. Takich za drzwi nie warto wpuszczać, bo pewien rodzaj zawiści, który jest właściwy wszystkim o prowincjonalnej duszyczce, każe im widzieć wszystko na opak. Może zatem lepiej zajmować się plotkami...

20. 07. 2020 r.

Ostatnio pisałem o zmęczeniu. „Co za dużo to nie zdrowo.” - jak mawiają niektórzy. Jest pewien względnie młody prawnik, który właśnie przypomniał mi, że żyję w koszalińsko-słupskiej atmosferze waśni lokalnych. Stwierdził, żebym się wziął do roboty dla Ojczyzny a nie tylko płodzę swoje artykuły, które mają wąskiego odbiorcę. I znowu wyobraziłem sobie Aleksandra Głowackiego, jak ostrożnie idzie po schodach, by dojść na Plac Zamkowy. Nie spogląda w dół, bo lęk przestrzeni go paraliżuje i myśli nad nowym felietonem. Dla kogo go popełni?...

17. 07. 2020 r.

Zmęczony jestem tym, że stale muszę przypominać, że 1-go maja 2021 roku obcy dopadną się do Polskiej Ziemi i te resztki, które zostały w zasobach Skarbu Państwa wylecą do kolonistów. Zu­pełnie nie rozumiem postawy rolników, a w istocie chłopów. Oczywiście, że ziemia rolna to sprawa całego Narodu Polskiego, ale dotyczy na początek tej grupy zawodowej, która na niej pracuje. Tak samo jak kopalnia dotyczy najpierw górników, choć jest przecież sprawą...

15. 07. 2020 r.

Gdy przymkniemy oczy, bez trudu zobaczymy mroki teatralnego biura, gdzie siedzi ciemny ignorant, który ma na celu tylko reklamowanie swego szmirowatego przybytku. Błazeństwo nie jest niczym zdrożnym, ale biurowe myślenie takiego urzędnika teatralnego, jest jak zgaszona lampa i to wyrzucona do ustępu. Za każdą swoją myślą taki ktoś fika kozła, który nie tylko nie wnosi nic w życie teatru, ale jest jak bąk puszczony na śmietnisku...

13. 07. 2020 r.

To już nawet nie Koszalin a wieś totalna. Miałem nie komentować bieżących wydarzeń poli­tycznych, ale pewien redaktor naczelny periodyku, nazwijmy go „Parchata polityka”, stwierdził, nig­dy nie czytając moich tekstów, że oni tam nie komentują bieżących wydarzeń politycznych a naucza­ją i wychowują. Czyli, że w sugestii ja robię komentarze bieżących spraw politycznych. Lepiej już, żeby tacy mnie nie wychowywali...

10. 07. 2020 r.

Kto dzisiaj pamięta o tej sławnej uczelni, gdzie tresowano dzikie zwierzęta? Kto wspomina ten wielki wkład Polski i Polaków w rozwój ruchu akademickiego? Smorgoń pożarty został przez Ru­sków i nie kształci już w tych wyzwolonych kierunkach naukowych swoich najwybitniejszych uczniów. Wielkie targowiska i place publiczne tracą tak wiele z braku świeżej akademickiej latorośli. Gdzież odzywa się ryk zwierząt, przez tę niepowetowaną stratę?…

08. 07. 2020 r.

„A co ty nie wiesz, jak się pisze nazwę tego święta?” - zawoła ktoś poruszony do żywego, że jeszcze maja nie ma i ja tu jakieś nowinki wprowadzam. Wyznanie pierwszomajowe całe się zatrzę­sie w posadach. Oni, którzy wiodą spór, kto im to święto ustanowił w tej Ameryce. Czy feministki czy związkowcy. Ale, ale…

06. 07. 2020 r.

Wyobraźmy sobie gminę. Nazwijmy ją jakimś szacownym imieniem. Niech to będzie gmina Niepoznaczki. Wiadomo to gmina z okolic Koszalina. Z regionu snopków na misia. Jak to mówią: „Zły to ptak, który we własne gniazdo sra.”. Ale jak wali na słomę, to jakoś jest tak swojsko, jak w oborze. I takie są Niepoznaczki...